คำแนะนำในการเชิญชวน

[itcs]

ขอคำแนะนำแนวทางในการเชิญชวนและการรักษาความลับของผู้เข้าร่วมวิจัยซึ่งเป็นผู้ป่วยเด็กวัยรุ่นอายุ 15 - 17 ปี เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจาก Septic Abortion
ขอบคุณค่ะ (นักศึกษา)

[itcs]

เนื่องจากโรคที่ผู้ป่วยเหล่านี้มารับการรักษา เป็นเรื่องที่ผู้ป่วยต้องการปกปิดเป็นความลับ ไม่ต้องการให้ผู้อื่นล่วงรู้ แม้กระทั่งพ่อแม่ผู้ปกครองของตนเอง ดังนั้น ผู้ที่จะทราบว่าผู้ป่วยเป็นโรคอะไร คือแพทย์และพยาบาลผู้ให้การรักษา ซึ่งบุคลากรทางการแพทย์เหล่านี้ จะต้องรักษาความลับของผู้ป่วยตามจรรยาบรรณวิชาชีพ หากผู้วิจัย ต้องการทราบข้อมูลว่าผู้ใดที่มารับการรักษาด้วยเรื่อง septic abortion ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่บุคลากรทางการแพทย์ผู้ให้การรักษา จะนำความลับของผู้ป่วยไปบอกแก่ผู้อื่น อีกทั้ง ผู้วิจัยก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปดูข้อมูลจากแฟ้มประวัติทางการแพทย์ ซึ่งเป็นข้อมูลของผู้ป่วย หากยังไม่ได้รับอนุญาต
ดังนั้น ผู้วิจัยจะต้องเริ่มต้นโดยการแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับการวิจัย ที่จำเป็นต้องเข้าถึงบุคคลที่ตรงตามเกณฑ์การคัดเลือก คือผู้ป่วยวัยรุ่นที่มาด้วย septic abortion แก่บุคลากรทางการแพทย์ในหอผู้ป่วยดังกล่าวได้ทราบ โดยจะต้องได้รับอนุญาตเข้าทำวิจัยจากผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้ว และขอให้บุคลากรทางการแพทย์ในหอผู้ป่วยเป็นผู้สอบถามผู้ป่วยว่า จะยินยอมให้ผู้วิจัยได้ทราบความลับเกี่ยวกับการเจ็บป่วยครั้งนี้หรือไม่ หากผู้ป่วยอนุญาต จึงขอให้บุคลากรทางการแพทย์ในหอผู้ป่วยแนะนำผู้วิจัยให้ได้พบกับผู้ป่วย เพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับการวิจัย ข้อมูลในการพิทักษ์สิทธิของผู้ป่วย ที่จะตอบรับหรือตอบปฏิเสธการเข้าร่วมวิจัย โดยไม่มีผลกระทบต่อการรักษาพยาบาลที่จะได้รับ และขอความยินยอมการเข้าร่วมวิจัย (พรรณแข)

[itcs]

เนื่องจากผู้ป่วยที่จะเชิญชวนให้เข้าร่วมวิจัยเป็นผู้เยาว์ ควรมีการขอความยินยอมจากพ่อแม่ผู้ปกครองของผู้ป่วยด้วย แต่หากผู้ป่วยต้องการจะปกปิดความเจ็บป่วยของตนเองไม่ให้ผู้ปกครองได้ทราบ การขอความยินยอมจากผู้ปกครองย่อมเป็นไปไม่ได้ ในกรณีเช่นนี้ อาจมีทางเลือกได้ ๒ ทางคือ ไม่รับผู้นั้นเข้าร่วมการวิจัย แต่เมื่อกำหนดเช่นนี้ อาจทำให้ไม่สามารถหาผู้เข้าร่วมการวิจัยได้เลย จึงมีทางเลือกที่ ๒ ที่คณะกรรมการจะยินยอมให้ยกเว้นการขอความยินยอมจากผู้ปกครอง แต่ขอความยินยอมจากผู้เยาว์ที่จะเข้าร่วมการวิจัยเพียงอย่างเดียว โดยอ้างอิงหลักจริยธรรมการวิจัยข้อ beneficence and nonmaleficence โดยการวิจัยนั้นจะต้องมีความเสี่ยงต่ำ และคาดว่าจะมีประโยชน์ที่คุ้มค่ากับความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คาดว่าจะเป็นประโยชน์โดยตรงต่อผู้เข้าร่วมการวิจัย ก็อนุโลมให้ดำเนินการวิจัยได้ หากไม่มีข้อแม้ไม่ว่าในกรณีใดๆเลย อาจทำให้ไม่สามารถดำเนินการวิจัยได้ ก็จะไม่ได้รับความรู้ใหม่ที่จะเป็นประโยชน์กับส่วนรวมได้เช่นกัน (พรรณแข)

[itcs]

ขอบพระคุณอาจารย์นะคะ

เท่าที่ดูจากคำตอบแล้ว น่าจะมีความยากลำบากหรือเป็นไปได้ยากที่เราจะดำเนินการวิจัยกับประชากรกลุ่มนี้นะคะ ทั้งๆ ที่ผู้วิจัยมีความสนใจเฉพาะอยู่ แต่บางครั้งการที่มีขั้นตอนหรือกระบวนการที่สลับซับซ้อนอาจทำให้เราต้องเปลี่ยนกลุ่มประชากร อย่างนั้นเราจะมีโอกาสที่จะดำเนินการวิจัยได้มากกว่าใช่มั๊ยคะ (นักศึกษา)

[itcs]

มีความยากลำบากในการดำเนินการวิจัยในกลุ่ม vulnerable subject จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะทำไม่ได้ ควรพิจารณาโดยลำดับดังนี้
1. ไม่สามารถดำเนินการในกลุ่มอื่นแทนได้เลยหรือไม่
2. การวิจัยนี้น่าจะมีความเสี่ยงน้อยใช่หรือไม่
3. การวิจัยนี้ แม้มีความเสี่ยงไม่น้อย แต่ผลที่คาดว่าจะได้รับจากการวิจัย น่าจะเป็นประโยชน์กับกลุ่มนี้โดยเฉพาะ มากกว่าเป็นประโยชน์กับคนทั่วไป
4. ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับคุ้มค่ากับความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น
หากคำตอบคือ “ใช่” ก็ควรที่จะดำเนินการวิจัยกับคนกลุ่มนี้ โดยชี้แจงกับคณะกรรมการจริยธรรมในประเด็นที่กล่าวไปแล้ว หากได้รับการรับรองก็ดำเนินการวิจัยได้
หากนักวิจัยหลีกเลี่ยงการดำเนินการวิจัยกับกลุ่ม vulnerable subject โดยสิ้นเชิง เพราะกลัวความยากลำบาก หรือคณะกรรมการจริยธรรมจะไม่รับรองการวิจัยที่จำเป็นต้องทำการวิจัยกับกลุ่ม vulnerable subject โดยสิ้นเชิงโดยไม่คำนึงถึงเหตุผลใดๆ ก็น่าจะไม่ยุติธรรมกับคนกลุ่มนี้เช่นเดียวกัน เพราะจะไม่มีโอกาสได้รับประโยชน์จากการวิจัย ดังนั้น นักวิจัย และคณะกรรมการจริยธรรมฯ ควรมีวิจารณญาณ โดยยึดหลักจริยธรรมการวิจัยในคนที่เป็นสากลในการดำเนินงาน (พรรณแข)

[itcs]

ขอบพระคุณอาจารย์พรรณแขนะคะ
เชื่อว่านักวิจัย และคณะกรรมการจริยธรรมฯ จะได้ประโยชน์จากกระทู้เรื่องนี้อย่างมากค่ะในการดำเนินงาน และมั่นใจว่าคำตอบของอาจารย์จะช่วยให้นักศึกษาตัดสินใจอย่างมีหลักการบนพื้นฐานของ risk - benefit ที่เกิดขึ้นค่ะ (วันเพ็ญ)